AfleveringenSoekarno rekruteert voor Birmaspoorlijn
Japan heeft 'werksoldaten' nodig om wegen en spoorlijnen te bouwen en Soekarno helpt hen deze te rekruteren. Deze 'romoesja's' werken o.a. met krijgsgevangenen aan de Birmaspoorlijn.
Bron: De Oorlog, deel 7 (1 min. 42 sec.)
Media:
-
Soekarno rekruteert voor BirmaspoorlijnSoekarno rekruteert voor BirmaspoorlijnJapan heeft 'werksoldaten' nodig om wegen en spoorlijnen te bouwen en Soekarno helpt hen deze te rekruteren. Deze 'romoesja's' werken o.a. met krijgsgevangenen aan de Birmaspoorlijn.Bron: De Oorlog, deel 7 (1 min. 42 sec.)
Onafhankelijkheid Indonesië uitgeroepenOnafhankelijkheid Indonesië uitgeroepenOp de ochtend van 17 augustus 1945 roept Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië uit voor zijn huis in Jakarta. Op die plek staat nu een monument, het huis is weg.Bron: De Oorlog, deel 7 (2 min. 7 sec.)
Japan voor Indonesisch nationalismeJapan voor Indonesisch nationalismeOp 8 september 1944 krijgen de Indonesische nationalisten toestemming van de Japanners om op een later tijdstip onafhankelijk te worden. Geweld is daarbij geoorloofd, meent nationalist Hatta. Schoolkinderen krijgen militaire training.Bron: De Oorlog, deel 7 (2 min. 52 sec.)
Onafhankelijkheid in ruil voor hulp aan Japan
Op 8 september 1944 was het zover. Soekarno moest bij de Japanse opperbevelhebber Harada in het paleis van de voormalige landvoogd te Djakarta verschijnen.
Harada deelde hem een verklaring van premier Koiso mee, die luidde……‘dat het Japanse keizerrijk de toekomstige onafhankelijkheid van alle Indonesische volken bekendmaakt, opdat daarmee het geluk van deze volkeren voor altijd gewaarborgd zou worden’
De rood-witte vlag mocht voortaan weer wapperen en het Indonesia Raja mocht weer gezongen worden. Voorwaarde was wel dat Japan de oorlog zou winnen en dus moesten alle Indonesiërs de Japanse inspanningen voluit ondersteunen.
Soekarno maakte er geen probleem van: ‘Samen met Japan zullen wij leven of sterven tot de overwinning is behaald,’ antwoordde hij.
Hij had dan wel zijn eigen agenda, Soekarno was ongetwijfeld een willig werktuig in Japanse hand.
De Japanse militaire leiders verlangden van hem dat hij zoveel mogelijk jonge mannen zou leveren voor Japanse doeleinden. Het ging vooral om de grote Japanse projecten, spoorwegen, vliegvelden en verdedigingswerken, maar ook kolenmijnen.
Soekarno was daartoe bereid. Hij reisde stad en land af om zijn landgenoten op te roepen zich te melden als ‘werksoldaten’.
Daarvóór hadden de Japanners al veel dwangarbeiders verzameld door razzia’s te houden, maar door het inlands bestuur erbij te betrekken en zeker door de populaire nationalistenleider oproepen te laten doen ging het allemaal veel gemakkelijker.
Meer over dit onderwerp