AfleveringenOnafhankelijkheid Indonesië uitgeroepen
Op de ochtend van 17 augustus 1945 roept Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië uit voor zijn huis in Jakarta. Op die plek staat nu een monument, het huis is weg.
Bron: De Oorlog, deel 7 (2 min. 7 sec.)
Media:
-
Onafhankelijkheid Indonesië uitgeroepenOnafhankelijkheid Indonesië uitgeroepenOp de ochtend van 17 augustus 1945 roept Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië uit voor zijn huis in Jakarta. Op die plek staat nu een monument, het huis is weg.Bron: De Oorlog, deel 7 (2 min. 7 sec.)
Japan voor Indonesisch nationalismeJapan voor Indonesisch nationalismeOp 8 september 1944 krijgen de Indonesische nationalisten toestemming van de Japanners om op een later tijdstip onafhankelijk te worden. Geweld is daarbij geoorloofd, meent nationalist Hatta. Schoolkinderen krijgen militaire training.Bron: De Oorlog, deel 7 (2 min. 52 sec.)
Wilhelmina in 1942 over IndonesiëWilhelmina in 1942 over IndonesiëKoningin Wilhelmina spreekt in de zomer van 1942 voor het antikoloniale Amerikaanse Congres een vooruitstrevende rede uit over de toekomst van Indonesië. Gaat de kolonie eruit zien als een gemenebest?Bron: De Oorlog, deel 7 (48 sec.) -
De 7 december rede van WilhelminaDe 7 december rede van WilhelminaKoningin Wilhelmina kondigt voor de radio een verandering van staatsvorm aan voor Nederland, Indonesië, Suriname en Curaçao. Het zal de geschiedenis ingaan als de '7-december rede'.Bron: Ongebruikt materiaal uit De Oorlog afl. 7 (33 sec.)
Onafhankelijkheid Indonesië uitgeroepen
In het centrum van Batavia, dat eigenlijk al Djakarta heette, was de Japanse capitulatie voor de nationalistenleiders Soekarno en Hatta het moment om Japan te herinneren aan de belofte om Indonesië een soevereine staat te laten worden.
De Japanners hadden daar intussen al een datum voor genoemd, 7 september 1945, en daar wilden Soekarno en Hatta hen aan houden. Maar dat viel ze niet gemakkelijk: er kwam een nieuwe kracht opzetten, de revolutionaire beweging van de pemoeda’s, de radicale voorhoede van de nationalistische jeugd. Hun eis was op 15 augustus heel overzichtelijk: ‘Onafhankelijkheid NU!’
Soekarno en Hatta weigerden die eis in te willigen, ze wilden nog een paar weken tijd om althans iets van een bestuurlijke organisatie op te bouwen en daarmee de start van het nieuwe land iets soepeler te laten verlopen. Maar de pemoeda’s namen daar geen genoegen mee en ontvoerden Soekarno en Hatta.
Daarop verscheen de Japanse schout-bij-nacht Tadashi Maeda plotseling op het toneel. Hij schoof de pemoeda’s terzijde, haalde Soekarno en Hatta naar zijn huis in Jakarta en stelde, samen met enkele andere Japanse officieren, de onafhankelijkheidsverklaring op, die voorzien werd van het Japanse jaartal 2065.
Soekarno las die op 17 augustus voor, staande voor de woning van Maeda.
‘Wij, het volk van Indonesië, roepen hierbij de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Aangelegenheden betreffende de machtsoverdracht en andere kwesties zullen op ordelijke wijze en in zo kort mogelijke tijd worden geregeld. Namens het volk van Indonesië, Soekarno en Hatta.’
