Seyss-Inquart als kindervriend
In de eerste maanden van de bezetting presenteert Rijkscommissaris Seyss-Inquart zich in de bioscoopjournaals als vriendelijke kindervriend.
Bron: De Oorlog, deel 2 (1 min. 52 sec.)
Media:
Heroïek en ambachten
Gaandeweg wordt de toon van de krant De Telegraaf almaar vriendelijker over het tactvol optreden van Duitse militairen en over de voorkomendheid van de bezetter. Rijkscommissaris Seyss-Inquart wordt voorgesteld als een zachtmoedige, wijze oom.
Dat blijkt wel duidelijk uit de krant van 22 juli 1940, waarin een reportage vanaf het centraal station in Rotterdam. Daar vertrok de vorige dag een trein vol Nederlandse kinderen die op vakantie mochten naar Oostenrijk. Seyss-Inquart zwaaide ze uit. Het verslag in De Telegraaf:‘De kinderen schijnen eerst wat onder de indruk te zijn van de uniformen van de begeleidende waardigheidsbekleders, maar als zij het sportief gebruinde gelaat van de Rijkscommissaris ontdekken, die vriendelijk lachend en met uitgestoken rechterhand op de coupéraampjes toestapt, is het ijs gauw gebroken.
De kinderen verdringen elkaar om die hand te kunnen drukken. Soms houdt de rijkscommissaris drie, vier handjes tegelijk omkneld: hij strijkt de jongens eens door hun krullebol, en tikt de meisjes tegen de wang. Het is een alleraardigst tafereel en allen genieten van deze oprechte kindervreugde.’
Deze toon houdt niet lang stand. Rond september draagt hoofdredacteur Goedemans zijn redacteuren op iets afzijdiger te opereren, en iets minder enthousiasme voor de bezetter ten toon te spreiden. Er verschijnen steeds minder eigen artikelen, en helemaal geen hoofdredactionele commentaren meer.
De stijl van de krant wordt oppervlakkiger, en redacteuren die in het verleden de landspolitiek volgden storten zich nu op geheel andere onderwerpen, zoals heroische gebeurtenissen uit de vaderlandse geschiedenis en oude ambachten.
Bron:
*Mariette Wolf, 'Het geheim van De Telegraaf' (2009)
Meer over dit onderwerp
Links