Op het station van Bandung vragen we hoeveel treinen er deze zondag aankomen en vertrekken. Heel weinig, zegt de mevrouw van de klantenservice. Er zijn er maar twee, rond het middaguur. We hoeven ons niet te haasten bij het vinden van een plek buiten de stad waar we die paar treinen mooi kunnen filmen. (meer lezen…)
Een laatste presentatie van Rob, bij het monument van de onafhankelijkheidsverklaring. Afgelopen zondag waren we er ook, maar toen stond er een grote tent op het middenplein en konden we deze opname niet maken.
Zoals vaker zijn Atik en ik de steunpilaren voor het opvouwbare reflectiescherm. Dat zorgt voor wat extra licht op het gezicht van Rob. (meer lezen…)
Vandaag doen we klassiek Indonesisch landschap. Te beginnen met de theeplantages ten noorden van Bandung. Ogenschijnlijk kan je hier het heden zo op het verleden plakken.
Thee oogsten gaat nog altijd met de hand, door pluksters met dezelfde ronde hoofddeksels die ik ken van vooroorlogse zwart-wit beelden. De dames hebben wel allemaal handschoenen aan, dat kan ik me van het archief niet herinneren. Of ze het nu beter hebben dan toen, geen idee. Duidelijk wordt wel dat ze ons als rijke westerlingen zien. (meer lezen…)
Eerst het uitzicht over Bandung, vanaf de hoog gelegen wijk Dago. Dan op zoek naar een aardig eettentje. Dat dient als decor voor de introductie van Atik als de Indonesische collega van Rob. Dan kan ze later in de aflevering zonder verdere uitleg als tolk in beeld komen.
Het wordt lunch in een klein Balinees tentje. De eigenaar vindt het filmen prima. Het gaat zelfs zo ver dat hij de bestelling wel opneemt, maar het eten niet brengt. (meer lezen…)
Vandaag maken we de treinreis van Jakarta naar Bandung. Ik verheug me er op, vond het destijds in december 2008 prachtig. Maar eerst nemen we op treinstation Gambir een klein grapje op. Rob Trip doet Geert Mak: ‘waar waren we ook alweer gebleven …’ (meer lezen…)
Over de tolweg ten zuiden van Bandung rijden we naar Cimahi. Daar in de buurt ligt één van de grote Nederlandse erevelden, het ereveld Leuwigajah. Veel mensen uit Sumatra zijn hier herbegraven.
De Oorlogsgravenstichting heeft geregeld dat de beheerder ons opwacht, er is zelfs thee met een versnapering. Voor de doden wordt hier net zo goed gezorgd als voor de levenden. Het is fantastisch onderhouden en het ereveld ligt prachtig, met zicht op de bergen in de verte. (meer lezen…)
Het hotel waar we logeren stamt nog uit de Nederlandse tijd. Pension Benvenuto heette het toen. Aangenaam hoge kamers, verouderd sanitair. Bandung is de stad waar Soekarno studeerde en zijn eerste politieke activiteiten ontplooide. Daarvoor werd hij al snel aangeklaagd door het Nederlands-Indisch gezag. (meer lezen…)