Vandaag maken we de treinreis van Jakarta naar Bandung. Ik verheug me er op, vond het destijds in december 2008 prachtig. Maar eerst nemen we op treinstation Gambir een klein grapje op. Rob Trip doet Geert Mak: ‘waar waren we ook alweer gebleven …’ (meer lezen…)
De Japanse admiraal Maeda droeg de Indonesische nationalisten tijdens en vlak na de oorlog een warm hart toe. In zijn woonhuis, een royale villa in art deco stijl, werden in augustus 1945 verschillende besprekingen gehouden.
Nu is het een museum. Klassiek Indonesisch: verschillende scènes worden uitgebeeld met behulp van levensgrote poppen. En zo kan Rob aanschuiven bij het overleg tussen de heren Soekarno, Hatta en Subardjo. (meer lezen…)
Het is zondagochtend en ik vertrek rond acht uur naar majoor-generaal b.d. Sukotjo. Hij woont in het zuiden van Jakarta.
Blijkbaar genieten de inwoners van Jakarta van de betrekkelijke rust op de wegen; overal zie ik fietsende families en kinderen op straat. De helft van de drukke straten is vandaag beschikbaar voor ontspanning. (meer lezen…)
De ochtend beginnen we in Malang met het filmen van de Nederlandse villa’s die daar nog staan. Ik wil de shots straks gebruiken voor de scène rond mei 1940 in Indië. Als Duitsland Nederland binnenvalt wordt er in de hele archipel via de radio een codebericht uitgezonden. (meer lezen…)
Vandaag probeer ik vanuit het hotel contact te krijgen met een aantal andere mensen die gevochten hebben voor de onafhankelijkheid van Indonesië.
Ik zoek, op aanraden van luitenant generaal b.d. Purbo, contact met zijn vriend de heer Sukotjo. Hij staat op het punt om weg te gaan en we spreken af dat ik aan het eind van de dag nog een keer bel. (meer lezen…)
Om half zes in de ochtend staan we tot ons middel in het water. Rob staat aan de vloedlijn. We vinden het allemaal toch niet erg passen als hij in zwembroek zou vertellen over het begin van de koloniale oorlog.
Naar plekken gaan waar zich zaken van belang hebben afgespeeld, betekent niet dat je de handelingen na hoeft te doen. De mariniers van toen waden trouwens met volle bepakking door het water op weg naar Pasir Putih. Het licht is mooi grijs en diffuus. Dat is wel passend bij het verhaal. (meer lezen…)
Vandaag gebruik ik de taxi vooral als rijdende redactie. Omdat we een aantal mensen niet kunnen interviewen door ziekte, zijn we hard op zoek naar alternatieven. Best lastig maar we blijven het proberen.
Eerst bel ik in het hotel nog even met Step Vaessen, voormalig correspondent voor de NOS. Zij woont in Jakarta en werkt nu vooral voor de Arabische nieuwszender Al Jazeera. Ik vraag of zij misschien nog Nederlandse veteranen kent die hier wonen. Dat blijkt niet zo simpel te zijn. (meer lezen…)
De dag begint geweldig. Bij het ‘ Heldenmonument’ in Surabaya krijgt een groep schoolkinderen les in marcheren. ‘Links, links, links’ klikt het uit enkele tientallen kelen. De roze uniformpjes maken het helemaal af. Rob maakt een visueel prachtige entree bij het monument. (meer lezen…)
De taxichauffeur die mij vanmorgen naar het Nationaal Archief brengt vertelt dat er vandaag geen moessoenregen komt. “No moesson today”. Het is al heel wat dat ik het even over het weer kan hebben, want de meeste chauffeurs spreken geen woord Engels. De ritten zijn dus doorgaans conversatieloos. (meer lezen…)
Veel slechte berichten vandaag. Twee uitgebreide interviews kunnen niet doorgaan. Oorlogsvrijwilliger Jacob Vredenbregt is opnieuw ziek geworden.
Zijn leeftijdgenoot, de Indonesische journalist Joesoef Izak is nog altijd niet terug van een herstellingskuur in Singapore. Oude mensen met een afnemende gezondheid, het komt vaker voor dan je lief is bij het maken van geschiedenisprogramma’s. (meer lezen…)