Rob voor het presidentieel paleis

Vanochtend heb ik het even helemaal gehad met de ons begeleidende Indonesische bureaucratie. Wat we willen draaien is al maanden geleden ingediend bij de ministeries van Buitenlandse Zaken en Cultuur en Toerisme.

Inhoudelijk is er nooit enig bezwaar geuit. Maar filmen op het terrein van het presidentieel paleis lijkt een brug te ver. Hoeveel moeite we ook doen, er komt geen toestemming. Dus draaien we vandaag buiten de hekken. (meer lezen…)

Het museum in Linggadjati

Het museum in Linggadjati gaat al om zeven uur open, zo hebben we gisteren gehoord. Dat is wel erg vroeg voor ons.

Maar om acht uur zijn we er en loopt Rob de cementen trap op van het museum, ofwel de grote villa waar in november 1946 onderhandeld werd tussen Nederland en de Republiek Indonesië. (meer lezen…)

Theepluksters op een plantage ten noorden van Bandung

Vandaag doen we klassiek Indonesisch landschap. Te beginnen met de theeplantages ten noorden van Bandung. Ogenschijnlijk kan je hier het heden zo op het verleden plakken.

Thee oogsten gaat nog altijd met de hand, door pluksters met dezelfde ronde hoofddeksels die ik ken van vooroorlogse zwart-wit beelden. De dames hebben wel allemaal handschoenen aan, dat kan ik me van het archief niet herinneren. Of ze het nu beter hebben dan toen, geen idee. Duidelijk wordt wel dat ze ons als rijke westerlingen zien. (meer lezen…)

Atik en Rob bestellen lunch

Eerst het uitzicht over Bandung, vanaf de hoog gelegen wijk Dago. Dan op zoek naar een aardig eettentje. Dat dient als decor voor de introductie van Atik als de Indonesische collega van Rob. Dan kan ze later in de aflevering zonder verdere uitleg als tolk in beeld komen.

Het wordt lunch in een klein Balinees tentje. De eigenaar vindt het filmen prima. Het gaat zelfs zo ver dat hij de bestelling wel opneemt, maar het eten niet brengt. (meer lezen…)

Rob Trip doet Geert Mak op station Gambir in Jakarta

Vandaag maken we de treinreis van Jakarta naar Bandung. Ik verheug me er op, vond het destijds in december 2008 prachtig. Maar eerst nemen we op treinstation Gambir een klein grapje op. Rob Trip doet Geert Mak: ‘waar waren we ook alweer gebleven …’ (meer lezen…)

Rob aan tafel met Soekarno

De Japanse admiraal Maeda droeg de Indonesische nationalisten tijdens en vlak na de oorlog een warm hart toe. In zijn woonhuis, een royale villa in art deco stijl, werden in augustus 1945 verschillende besprekingen gehouden.

Nu is het een museum. Klassiek Indonesisch: verschillende scènes worden uitgebeeld met behulp van levensgrote poppen. En zo kan Rob aanschuiven bij het overleg tussen de heren Soekarno, Hatta en Subardjo. (meer lezen…)

De heer en mevrouw Sukotjo

Het is zondagochtend en ik vertrek rond acht uur naar majoor-generaal b.d. Sukotjo. Hij woont in het zuiden van Jakarta.

Blijkbaar genieten de inwoners van Jakarta van de betrekkelijke rust op de wegen; overal zie ik fietsende families en kinderen op straat. De helft van de drukke straten is vandaag beschikbaar voor ontspanning. (meer lezen…)

Rob gluurt door het hek van villa Hansje

De ochtend beginnen we in Malang met het filmen van de Nederlandse villa’s die daar nog staan. Ik wil de shots straks gebruiken voor de scène rond mei 1940 in Indië. Als Duitsland Nederland binnenvalt wordt er in de hele archipel via de radio een codebericht uitgezonden. (meer lezen…)

Hoenderpasserbrug in Noord-Jakarta, ook Kippenbrug genoemd

Vandaag probeer ik vanuit het hotel contact te krijgen met een aantal andere mensen die gevochten hebben voor de onafhankelijkheid van Indonesië.

Ik zoek, op aanraden van luitenant generaal b.d. Purbo, contact met zijn vriend de heer Sukotjo. Hij staat op het punt om weg te gaan en we spreken af dat ik aan het eind van de dag nog een keer bel. (meer lezen…)

Jacko en Mike zijn klaar met de zee opnames

Om half zes in de ochtend staan we tot ons middel in het water. Rob staat aan de vloedlijn. We vinden het allemaal toch niet erg passen als hij in zwembroek zou vertellen over het begin van de koloniale oorlog.

Naar plekken gaan waar zich zaken van belang hebben afgespeeld, betekent niet dat je de handelingen na hoeft te doen. De mariniers van toen waden trouwens met volle bepakking door het water op weg naar Pasir Putih. Het licht is mooi grijs en diffuus. Dat is wel passend bij het verhaal. (meer lezen…)